M. Ali İnci (M.A.İ:) (1954) ©2017 Onur Vakfı
Görüşen Kişi: Devim GECE (D.G:)
Görüşmeden Öğrenci Hareketleri ile ilgili bölüm:
1976’da Ankara’ya geldim. Hacettepe Üniversitesi Alman Dili ve Edebiyatı Bölümü’nde öğrenciydim… Okulda TSİP ve İGD dışındaki siyasetlerle benim kişisel ilişkilerim çok iyi düzeydeydi.
Beraber aksam gezmeye çıktığım, oturup sohbet ettiğim, çay içtiğim gerek Halkın Kurtuluşu’ndan gerekse Dev-Yol’dan insanlar vardı… Bunların hiçbirini karşıdevrimci olarak nitelendirmiyorduk o dönem. Bir de okulda bir şekilde birbirine emanetsin! Çoğu okul arkadaşlarımla oturup yoğun tartışmalar yaptığımızı biliyorum. Çünkü o dönem Devrimci Yol, Halkın Yolu, Halkın Kurtuluşu, Aydınlık dahil, hemen hemen bütün devrimci hareketlerin yayın organlarını alıyordum. Gerek teorik yayın organlarını gerek haftalık yayın organlarını mümkün olduğunca takip etmeye çalışıyordum. Bu hareketlerin iç yayın organlarını aldığım dönemler de oluyordu. Yani bazılarının iç tartışmalarından haberim vardı. Mesela Devrimci Proletarya ayrışmasından önce, tanıdığım insanların hareketlerinin bölünmenin eşiğinde olduklarını yayınlarından seziyordum. O dönem Ankara’ya yeni gitmiştim daha herhangi bir eve yerleşmemiştim. ODTÜ’de okuyan bir arkadaşım odasını bir haftalığına bana bıraktı. Halkın Kurtuluşu’ndan beş kişi, bir de ben kalıyorum. Aramızdaki politik tartışmalar sırasında bölünmenin eşiğinde olduklarını söyledim. Bunu sorumlularına iletmişler. Ertesi gün geldi. Bana böyle zehir zemberek tehdit edici bir pozda “bak böyle şeyler söylüyorsun sonra senin için kötü olur,” dedi… Ve bir hafta sonra ODTÜ’de ayrılığın başını çeken adam beni tehdit etmeye gelen adamdı… Sol içi çatışmalarda Hacettepe Üniversitesi’ndeydim… Çok sevdiğim bir çocuk vardı Kurtuluşçu, daha yeni gelmişti memleketinden Hazırlık okuyordu. Son derece efendi, saygılı bir çocuktu. Birkaç gün sonra Kurtuluşçuların bildirisinde çocuğun resmini gördüm. Öldürmüşler bir çatışmada! İçime büyük bir acı çöktü!… Partizan’ı diğer örgütlerden bu konuda ayırmak lazım; birkaç olay dışında 1980 öncesi çatışmaların hiçbirinde yok!
Yazılı basını olmayan hemen hemen tek örgüt bizdik. Dergi yok, gazete yok, bir yayın organı bile yok! Yanılmıyorsam, 1976’dan sonra yurtdışında yayını vardı… Harekette, içeride bize verilen teorik yazıların olduğu materyaller “Kemalizm”, “Milli Mesele”, “TİİKP Programının Eleştirisi” vb konulardaydı…
1978 yılı bana göre Partizan ya da TKP/ML tarihinde dönüm noktası olabilecek bir tarihti. Bu dönemde Parti hayatında görmediği kadar kitleselleşti. Diğer siyasetlerden çok fazla katılım oldu. Örneğin önceki ayrışmada Halkın Birliği’nde yer alanların neredeyse tamamına yakını bize geri geldi. Çeşitli bölgelerde Halkın Kurtuluşu’ndan çok sayıda katılım oldu. Halkın Yolu’ndan çok sayıda katılım oldu. Bunun olumsuzlukları da vardı elbette! Partizan dergisi çıktı! Hareket ilk defa legal bir dergi çıkardı. Bu teorik yayın organı epeyce bir ilgi topladı.