Ali Bulut (A.B:) (1951) ©2017 Onur Vakfı
Görüşen Kişi: Devim Gece (D.G:)
Görüşmeden Fabrikalar, Sendikalar, Grevler ile ilgili bölüm:
O bölgelerde de genellikle Kürt kitlesi vardı, Dersim kitlesi vardı
D.G: O dönemde bir TÖB-DER’li olarak, TÖB-DER’e giden gelen bir insan olarak yani bu İzmit işçi hareketlerinin yoğunlukta olduğu bir kent, oradaki o işçi hareketlerinde, o grevlerde hiç fabrikalara gidip oraları ziyaret ettiniz mi, oralarda sembolik de olsa hiç bulundunuz mu? Yani 76 öncesinde İzmit’te işçi sınıfıyla hiç yollarınız kesişti mi?
….
A.B: “Ben 76 öncesi gitmedim yani böyle sendikalara, işçi direnişlerine falan. İlk çalışmalarımız TÖB-DER içerisinde şekillendi.”
D.G: Hareketinizin emekçiler içerisindeki çalışmaları nasıldı, sendika, dernek, fabrika, mahalle, gençlik, okul?
A.B: “Şimdi İzmit bölgesinde genellikle merkezde değil de böyle semtler vardı, mesela Derince vardı, Tütünçiftlik vardı, o hat üzerinde genellikle örgütlenme vardı, sonra tabi hareketle ilişkiye girdiğim zaman… O bölgelerde de genellikle Kürt kitlesi vardı, Dersim kitlesi vardı, herhalde oradan hareketle örgütlemişlerdi. İzmit bölgesinde yani öyle yaygın, etkin bir sendikal çalışma yoktu. Ama bu bölgelerde, mahallelerde önemli bir örgütlenme vardı TKP/ML’nin.
Ha şimdi ilk hamlede ben memur çalışması içinde oldum, sonradan yavaş yavaş diğer alanlardaki çalışmalara da katılmaya başladım. Sonradan bölgeden ayrıldık. ”
D.G: O dönemler Devrimci Maden-İş, Banksen, Has-İş, İleri Maden İş vardı. Buralarda hiç bulundunuz mu, yolunuz kesişti mi hiç?
A.B: “Evet. Ben öğretmenlikten ayrıldıktan sonra doğrudan Devrimci Maden-İş’e gittim. Orada F. adlı bir arkadaş ile görüştüm. Kahraman Yılmaz da oradaydı, aynı evde kalmaya başladık Kahramanlarla. Onlarla çalışmamız çok uzun sürmedi. İşte diyorum ya tam işe girecektim, ondan sonra sendikal yönetime girecektim Devrimci Sağlık-İş’in, sendikacı olacaktım plan buydu. Ama, İzmit’teki yakalanmalardan sonra aranır duruma düştüm ve sendikal çalışmadan çekildim .”
D.G: Maden-İş’i biraz açmak istiyorum. Aramanız çıktıktan sonra siz Maden İş’ten ayrılıyorsunuz, anlaşılır bir durum ama o kısa dönemde Maden-İş’te ne oldu, yani siz yeni bir şeyle mi karşılaştınız?
A.B: “Maden İş’te ben çalışmıyordum, Maden İş’e gidip geliyordum, ben Devrimci Sağlık İş’te çalışıyordum, Maden İş ile de ilişkiliydim, yani gidip geliyorduk çalışmalar iç içeydi. Maden İş iyi bir örgütlenme yapmıştı yani bu Otosan’da iyi bir örgütlenme yapmıştı.
Ve yetkiyi alacaklardı öyle bir durumdaydılar. Sonra… gene bir yazılamaya çıkılıyor, yazılama, afişleme bu TKP’den bir kişi öldü çatışmada o dönem. Onu adamlar fırsat bildiler propagandayı yoğunlaştırdılar, yetkiyi Maden İş alması gerekirken onlar aldı, yetki seçimi oldu ben de gitmiştim, o zaman da ben aranıyordum, artık çekildim çekileceğim. Gittik sıraya girdik polis arama yapıyor, polis beni soru yağmuruna tuttu o arama sırasında, ben hazırlıksızdım açık verdim vereceğim ve bir kadın arkadaş oradan müdahale etti. Arkadaş filan yerde bizim görevlimizdir şudur budur diye, onun sayesinde ben yırttım. İçeri girdim, çıkışta dedim beni alacaklar falan, dış kapıdan bir yerden çıktım kaçtım yani. Sonra o yetkiyi de alamadılar, yetki orada alınmadı ama sebebi de o olaydır yani, yoksa TKP’nin örgütlülüğü hâkim değildi Otosan’da.”
D.G: O olay neydi biraz açar mısınız?
A.B: “O olay, bir yazılamaya, afişlemeye çıkmışlar yetki olayıyla ilgili, TKP’lilerle karşı karşıya geliyorlar, bir çatışma oluyor, TKP’den biri vuruluyor.
D.G: Ölen kişinin adını hatırlıyor musun?
A.B: “Hatırlamıyorum, fakat o olay onlara yaradı, fazla bir örgütlülüğü yoktu, bu olayı kullanarak fabrikada yetkiyi aldılar. Bu olay büyük bir hataydı.
Devrimci Sağlık İş içerisinde de daha kongre zamanı gelmeden bu Acilciler vardı, onların çalışması vardı, Dev-Yol vardı, bir de biz vardık. İsmail Özgül, Kahraman Yılmaz vardı. Cerrahpaşa’da, Çapa’da, Göztepe Hastanesi’nde, Surp Agop Hastanesi’nde, Bakırköy Hastanesi’nde ilişkilerimiz vardı epeyce yani o doktorlar, hemşireler arasında, özellikle hemşireler arasında.