Ali Bulut (A.B:) (1952) ©2017 Onur Vakfı
Görüşen Kişi: (D.G:) Devim GECE
Görüşmeden Yürüyüş ve Mitingler ile ilgili bölüm:
Ankara Balgat’ta faşistlerin bir kahveye saldırısı sonucu 5 işçi ölmüştü.
(A.B:) 1 Mayıs’a giderken, bizim bir arkadaşla binmiştik otobüse, o Halkın Kurtuluşu’nun kitlesi falan geldik bu Eminönü’nde bu, şeyde bu, stadyum vardı o oraya ne yokuşu diyorlar işte. Orada şimdi toplandılar, Taksim’e yürüyecekler falan.
Ben o ara soruyorum onlara, diyorum ki, yahu bizim arkadaşlar nerede, bizim arkadaşlar ittifakın içinde var mı? Yok, diyor… Var diyorlar! Ulan bakıyorum kimse yok! Tekrar tekrar soruyorum aynı şeyi söylüyorlar. En son öğrendim bizimkiler yani Partizan kitlesi şeyde, Aksaray’da toplanmış. Ben tabi oradan ayrıldım Aksaray’a gittim yani katıldım. 77 yani o katliamda zaten yani katliam başladı, biz o DİSK kitlesinin arkasından yürümüştük…Taksim’e girdik ve ufak bir sürtüşme oldu TKP’lilerle, hemen arkadaşlar müdahale ettiler felan yatıştırdılar yani, bizim kitle olarak onlarla pek şeyimiz yoktu yani böyle çatışma türü, çünkü biz o çatışmanın taraftarı değildik siyaset olarak, hemen yatıştırıldı. İşte böyle konuşmalar felan sürürken bir anda bir silah patladı! Ondan sonra peş peşe silahlar, kitle bir dalgalandı, yani orada ayakaltında yani 1 milyon, en az herhalde 1 milyon kitle vardı yani.
1976 yılı sonrasına ilişkin siyasal gündemler: MC hükümetleri, kontrgerilla saldırıları, 1977 seçimleri, 1978-79 Ecevit hükümeti, Alevi katliamları, 1977 1 Mayıs katliamı… Hareket olarak ne yaptınız? Bireysel olarak ne yaptınız?
(A.B:) “MC iktidarlarının uygulamalarına karşı TÖB-DER her zaman tavır koydu. Zaman zaman protesto eylemleri düzenlenirdi. Katliamlara karşı protesto eylemleri düzenlenirdi. Mesela,
“Ankara Balgat’ta faşistlerin bir kahveye saldırısı sonucu 5 işçi ölmüştü. Bu bir katliam dı. Bu katliama karşı DİSK grev kararı almıştı. TÖB-DER de aktif katılıyordu. TÖB-DER üyesi olarak, yapılan yürüyüş, miting ve protesto eylemlerine aktif olarak ben de katıldım.
“Maraş katliamında ben İstanbul bölgesindeydim o zaman. Partizan Maraş Katliamı’nı protesto mitingi düzenlemişti tek başına, diyebilirim 10 bin kişi yürümüştü o dönem, evet, büyük bir yürüyüştü.
Profesör Tütengil öldürülmüştü. Disk büyük bir kitle ile katılmıştı.
Halkın Kurtuluşu, ana kitleden koparak yan sokağa saptı. Bir arkadaş ile birlikte ben de sokağa girdim, ancak bir provakasyon olduğunu anladım, ancak sokaktan çıkamadık. TDKP de yeni kurulmuş, ‘Yaşasın partimiz TDKP diye slogan atarak yürüyorlar. Ortada bir tek polis, asker de ortada yok!
Bir süre sonra taramaya başladılar, ama nasıl tarıyorlar böyle kurşunlar yağmur gibi…
Bir Pazar günüydü.
Bir apartmanın kapısı açık, oraya yöneldi, yöneldik, yanımdaki arkadaş vuruldu. Apartmandan içeri girdik, apartmandan, çıkın, çocuklarım korktu, diyerek hakaret etmeye başladı.
Yaralı arkadaş bir müddet sonra yüzükoyun gitti.
Ondan sonra çatışmalar kesilince biz arkadaşı aldık sokağa çıktık.
Bir araba geldi. Sonradan öğrendik, doktormuş. Hafif yaralılar arabaya bindiler, biz ağır yaralı arkadaşı arabaya bindirmeye çalıştık, ancak yer olmadığı için bindiremedik. O ara bir taksi geliyor. Yüzükoyun arka koltuğa yatırdık, Taksici askeri, polisi görünce korktu, tam askeri polisi geçtik, ağabey dedi benim önemli bir işim var, sizi indirsek olur mu?
İkinci gün baktık Cumhuriyet gazetesi, biz yaralı arkadaşı taşırken, çektiği fotoğrafı yayınlamış. Çok net çıkmışız.
Sonra ben gittim Hollanda’ya. Hollanda’nın büyük bir kütüphanesi var, Cumhuriyet gazetesinden o resmi buldum, benim iltica dosyama koydum.”
(D.G:) Onu almak isteriz daha sonra.
“Tamam sonra hatırlatın vereyim yani, fotokopisini veririm size.”
….
(A.B:) Kısa bir süre sonra, aranır duruma düştüm. Devrimci Sağlık İş ve Maden İş Sendikası’nda çalışma yapıyordum. Bir hastanede işe girip sendikacı olaral faaliyet göstermeye gelmiştim. Göztepe Hastanesi’nde işe başlayacağım haberi geldi, İzmit’te polisin yaptığı operasyonlar sonucu aranır duruma düşünce, sendikal faaliyetten çekilmek zorunda kaldım.
