Baki İşçi (B.İ:) (1956) ©2017 Onur Vakfı
Görüşen Kişi: Devim GECE (D.G:)
B.İ: 6 yaşında ilkokula kayıtsız gittim, çünkü ilkokula başlama yaşı 7’iydi ama 6 yaşında gidiyordun, hani mecbur, devam mecburiyetin yok, yani canın, keyfin istediğince gidiyordun okulda. Öyle takılıyordun işte hem Türkçe öğreniyordun hem bir nevi okula alışmış oluyordun.
Okullarda tabii çok bilinçli bir şekilde Türkçe öğretmeye, asimilasyoncu bir mantık vardı. Dersimli öğretmenlerin çoğu da buna inandırılmıştı milli bir vazife, milli bir görev olarak çok canla başla yapıyorlardı. Mesela şöyle bir şeyler yapardı, mesela işte mektepte birtakım çocukları görevlendirirdi, kim köyde, okul dışında yani kendi dilini konuşursa gelin ihbar edin falan diye öğrenciler arasında böyle acayip bir ihbar mekanizması gelişmişti. Çocuklar kendi evinde kendi anadilini konuşmaktan korkuyorlardı bir nevi, çünkü aksi takdirde okulda dayak yiyecekti, kötü dayak, sopalarla, çubuklarla yiyebilirdi.