Osman Uludağ (O.U:) (1949) ©Onur Vakfı
Görüşen Kişi: Şükrü ASLAN (Ş.A:)
Görüşmeden Yürüyüşler Mitingler ile ilgili bölüm:
Yani bir şehre girdiğimiz zaman o güce gelmiştik.
O.U: 79 itibariyle Almanya’nın birçok şehirlerinde ev işgalleri orta yere çıkmaya başladı ve bu ev işgalcileriyle irtibat kurmaya çalıştık yani kimi yerlerine katılabilirdik, kimileriyle oturup konuşabilirdik falan filan ama bu da pek başarıya ulaşmadı. Bunları niçin söylüyorum! Bizim önemli zaaflarından bir tanesi içine kapanık olmamızdı yani, ben öyle görüyorum bunu, biraz kendi içimize kapanık, kendi içimizde kaldık.
Ş.A: Öyle mi?
O.U: Evet. Bir başka faaliyet de, mesela bizim eylem çeşitliliklerinde gelişmeler olmaya başladı, ne gibi gelişmeler oluyor. Mesela biz, bir merkezi bir yürüyüş yaptığımız zaman bütün gücümüzü yürüyüşe toplamıyorduk. Yani yürüyüşe topladığımız diyelim ki üçte iki, dörtte üç veya üçte ikiyse, diğerlerini yürüyüş yaptığımız o şehirde gruplar halinde şehrin başka yerlerine dağıtıyorduk, polis geliyordu bizim yanımıza ama esas arkadaşlarımız başka yerlerde o yürüyüş devam ederken kendi rotasında, şehrin başka yerlerinde eylemler yapıyorlardı, bildiri dağıtıyorlardı, yapıştırıyorlardı, konuşmalar yapıyorlardı. Yani bir şehre girdiğimiz zaman o güce gelmiştik ve o beceriye de gelmiştik, gittiğimiz zaman bir şehre grip çıktığımız belli oluyordu yani buradan geçtik diye.
